Fernando Pessoa

Hoe lang, O Portugal, hoe lang reeks leven
Wij gescheiden! Zeker, maar de geest,
Die vage geest, nooit sterk of kalm geweest,
Laat je niet los, niet lang en niet heel even.
Ā [Ā Uit: Barrow on FurnessĀ ]

Hoewel hij drinkt als een spons en rookt als een ketter is schrijven zijn grootste verslaving.
ā€œHijā€ is Fernando Pessoa, Portugals belangrijkste dichter van de twintigste eeuw.

Fernando wordt in 1888 in de Largo de SĆ£o Carlos, midden in Lissabon, geboren. Nadat zijn vader aan TBC overlijdt, vertrekt hij in 1896 met zijn ā€“ inmiddels hertrouwde ā€“ moeder naar Zuid-Afrika, waar hij tot 1905 op 10th Avenue in Durban woont en daar als scholier zijn eerste gedichten schrijft. Op 17-jarige leeftijd gaat hij in zijn eentje terug naar Lissabon, waar hij ā€“ na een mislukte studie ā€“ zijn geld verdient als vertaler en handelscorrespondent.

PessoaĀ lijdt een eenzaam bestaan. Zijn leven bestaat uit vertalen, lezen, drinken, roken en schrijven. Na zijn dood in 1935 wordt in zijn huurkamer een kist met 27.000 volgekrabbelde paginaā€™s gevonden, waaruit een kolossaal oeuvre van voornamelijk gedichten, kon worden samengesteld.

Heteroniemen
Achter het woord ā€œikā€ in zijn werken gaan de meest uiteenlopende schrijverspersoonlijkheden schuil, elk met een eigen stijl en woordkeus.
De belangrijkste drie zijn: Ricardo ReisĀ ā€“ de klassiek geschoolde intellectueel in Pessoa, Alberto Caeiro ā€“ de authentieke, ongecompliceerde dichter en Ɓlvaro de Campos ā€“ de bereisde kosmopoliet. Zelf zegt hij daarover: ā€œik ben het levende podium waarop verschillende auteurs lopen die verschillende stukken spelen.ā€Boek
Ruim 20 jaar heeft Pessoa aan dit omvangrijke prozageschrift gewerkt, dat pas vele jaren na zijn dood, in 1982 wordt uitgegeven. Het is een dagboek zonder dagen of zoals hij zelf schrijft ā€œeen biografie zonder feiten.ā€

ā€œNu de laatste regenbuien weggetrokken zijn en alleen de wind die hen heeft weggevaagd is overgebleven, is de vreugde van de zon teruggekeerd naar de op elkaar gestapelde huizen van de stad en hangt er veel wit ondergoed te fladderen aan de lijnen die tussen korte stokken onder de hoge ramen van de veelkleurige gebouwen zijn gespannen.ā€ Ā  Ā Ā [ Uit: Het boek der rusteloosheidĀ ]

Congres over Pessoa
Afgelopen februari organiseerde Casa Fernando Pessoa (http://www.casafernandopessoa.pt) in Lissabon een 3-daags congres ter ere van de schrijver, die samenĀ met de schilders Almada NegreirosĀ (Tentoonstellingstip) en Amadeo de Souza (Tentoonstellingstip) boegbeeld van het Portugese Modernisme is.

Geniet van het weekend Ā  Ā  Ā  Ā  Ā  Ā  Ā  Ā  Ā  Ā  Ā  Tenha um excelente fim de semana