Nog niet zo lang geleden bevond ik mij tijdens lunchtijd in een restaurantje in Alcácer do Sal, een historisch stadje ten zuiden van Lissabon en vroeg daar naar een bepaald gerecht op de kaart. De hoogbejaarde ober legde me meewarig uit dat ze dat gerecht wel hadden maar dat het op was. Het was er […]
Wat is er lekkerder dan je met de wind in je gezicht en je armen buitenboord in een slow gangetje door Lissabon te laten rijden? Nee, niet in een zo’n gescalpeerde dubbeldekker waar – op het bovendek en geroosterd door de zon – je pet steeds afwaait, als je die al had. Ook niet onderuitgezakt […]
CARTAS DA GUERRA – van Ivo Ferreira, 2016 (brieven uit de oorlog) Saudades vanuit een uitzichtloze koloniale oorlog in Angola. Gebaseerd op liefdesbrieven, die schrijver en militaire arts António Lobo Antunes in 1971 vanuit Angola naar zijn vrouw in Portugal schreef
“Zodra ik hoorde van die nieuwe wet in Portugal, zei ik tegen mijn vrouw: als de Brexit doorgaat, ga ik de Portugese nationaliteit aanvragen”, aldus een teleurgestelde joodse Engelsman in de Britse krant de Guardian. “Ik ben Europeaan, kosmopoliet en ik haat nationalisme.” Inmiddels behoort hij tot de snel groeiende groep Britten, die sinds de […]
AMADEO DE SOUZA-CARDOSO MUSEO DO CHIADO 12 januari – 26 februari 2017 “Ben ik een impressionist, kubist, futurist, abstractionist? Van alles een beetje” ( Amadeo de Souza)
‘Als er iemand binnenkomt, een pistool op mij hoofd zet en zegt dat ik onder het bureau moet kruipen, dan zal ik dat niet doen’ – Mário Soares Op 25 april 1974 om zeven uur s’ morgens gaat in Bonn de telefoon en hoort Mário Soares, dat het regime in zijn land door een geweldloze staatsgreep […]
“Ik zat met zwarte kinderen op de lagere school, met een paar op de middelbare school en met geen enkele meer op de universiteit” – Joana Gorjão Henriques. “Dieper, kun je er nu onder komen?” Het was half vier in de middag en op de hoek van de Avenida Almirante Reis en de Rua Alvaro […]
“Vroeger was ik privéchauffeur bij een rijke buitenlander, maar toen die tijdens de crisis uit Portugal vertrok, ben ik tuinman geworden.” João Ribeira is een korte, vierkante, kalende man van bijna 75 jaar, die niet weet wat klagen is. Hij onderhoudt verschillende tuinen in Lissabon. “Thuis zitten is helemaal niks voor mij. Ik houd ervan om […]
Gulbenkian museum, Lissabon António Ole uit Angola nog tot 9 januari
Een andere taal is een andere kijk op het leven ( (Frederico Fellini) “O carro e caro” (de auto is duur) was het eerste Portugese zinnetje dat ik begin jaren zeventig van de vorige eeuw samen met mijn vriend Thijs leerde van een hoogblonde, ietwat loensende Amsterdamse die, inmiddels gescheiden van een verdwaalde Angolees, haar […]